ne zaman pencerenin yanından geçerken minik ve gösterişsiz saksısındaki mercanköşkün başını okşasam ve elimi burnuma götürsem hemen...
mercanköşkün elime bıraktığı tarifsiz kokuyu alıyorum.
mutlu oluyorum.
From polycrisis to ecosocialism
1 saat önce
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder